Po wywiadzie z
Bartkiem Jankowskim, przyszedł czas na kolejnego polskiego fotografa windsurfingowego. Andrzej Jóźwik, podobnie jak Bartek, każdego roku sporo czasu spędza na Teneryfie robiąc świetne zdjęcia każdemu kto pojawi się na wodzie w El Medano. W przeciwieństwie do swojego młodszego kolegi, Andrzeja prędzej spotkacie jednak w wodzie niż na brzegu, ponieważ jego specjalnością są ujęcia z wody. Jeśli będziecie więc pływali w tamtych okolicach, to uważajcie na gościa w wodzie z aparatem, bo to jeden z naszych :)
Andrzej, na początek powiedz nam kilka słów o sobie
Nazywam się Andrzej Jóźwik. Żyję długo i szczęśliwie. Kiedyś w dodatku byłem piękny i młody, teraz niestety jestem już tylko przystojny. Utrzymuję też lekką nadwagę, bo byłoby nie fair wobec innych, gdybym do tego był jeszcze szczupły.
Urodziłem się i wychowałem w mieście, w którym z jednej strony jest Wola i Ochota, ale z drugiej Bródno, Włochy i Słoiki. W pokerze po takim rozdaniu mówi się pas, ja natomiast wsiadłem do pociągu byle jakiego, a potem po objechaniu, opłynięciu i obleceniu świata całego i okolic wylądowałem na piekielnie wąskim pasku piasku wrzynającym się w morze, którego nazwa po angielsku jest synonimem zimna. Ta synergia piekła i zimnej wody oraz słońca, wiatru i piasku powoduje, że niektórzy nazywają to miejsce rajem. Po pewnym czasie zachciało mi się jabłek, więc wylądowałem na mitycznej Atlantydzie oferującej mieszankę oceanu, gór, wiatru, fal i łagodnego klimatu oraz równie łagodnych tubylców żyjących w trybie maniana, czyli: czego nie zrobiłeś dziś, nie musisz robić też jutro.
Masz jakieś szczególne plany na ten sezon?
Nie wiem, o który sezon chodzi, bo ja mam dwa sezony: letni i zimowy. Jednak w obu wypadkach scenariusz i plan jest prosty oraz niezmienny od lat.
Sezon letni dla mnie to Augustyna.pl czyli Jastarnia i 3-miesięczna jazda bez trzymanki po 25 godzin na dobę przez 8 dni w tygodniu. Nie bez przyczyny wielu ludzi w tym okresie dodaje do nazwy HEL jeszcze jedną literę "L" na końcu...
Sezon zimowy zaś to SurfMedano.com czyli Teneryfa, gdzie usiłuję znaleźć złoty środek pomiędzy deską a rowerem, pracą i wypoczynkiem, zarabianiem i wydawaniem oraz obowiązkami i przyjemnościami. Przy czym to drugie w każdym wypadku zawsze wychodzi mi znacznie lepiej.
Ulubiony trick, niekoniecznie w Twoim wydaniu?
Muszę się przyznać, że w mojej nieskromnej opinii wszystko co jest proste, ale soczyste jest lepsze od wszystkiego co jest przekombinowane i naszpikowane ozdobnikami. Innymi słowy dla mnie płynna jazda na fali z efektownymi zawinięciami, zwykły aerial nad dużą pianą czy shove it, dobrze zrobiony dead man, unhooked backroll na mocy, wysokie kite loopy czy co najwyżej 360-ka, goiter, taka lub flaka są lepsze niż te wszystkie manewry w stylu 720 into twicked 540 switchstance back mobe wakasraka.
Ulubione warunki ?
Jestem lokalnym patriotą, więc uwielbiam oczywiście Polish Jaws aka Jokes w Jastarni, ale nie przy Kaszycy, tylko na wschód od tzw. Kamienia, czyli ruin Torpedowni. To wprawdzie jakieś 3 km od brzegu, ale bylibyście zdziwieni jakie sety czasem tam wchodzą i to na mój ulubiony prawy hals.
Poza tym najlepiej czuję się w okolicach 25 węzłów w El Medano ze szczególnym naciskiem na Harbour Wall wieczorem lub bardzo rano.
Na jakim sprzęcie pływasz?
Żagle: North Sails od 4,2 do 5,7
Deski: Goya Quad, Starboard BlackBox (od 84l do 96l)
Jakiego sprzętu foto/video używasz ?
Mam parę obiektywów od 10 do 400mm, dwie lustrzanki i jeden kompakt. Wszystko Canon. Do tego statyw Manfrotto i waterhousing Ikelite.
Ulubione warunki do nagrywania/zdjęć ?
Najważniejsze jest dobre dobre światło i interesujące okoliczności przyrody. Potem najlepiej żeby wiatr wiał w żagle/latawce, a nie w obiektyw, a fale i prąd nie były silniejsze od ciebie. Jednak najistotniejsze jest to, aby fotografowi i fotografowanemu chciało się chcieć. Bez tego nawet 6K RED DRAGON nie pomoże.
Masz jakieś marzenie/cel związane z działalnością SurfMedano?
Chciałbym w końcu zrobić takie zdjęcie lub ujęcie z wody, na którym wschodzące słońce malowniczo prześwieca przez dobrze wyjechany kilwater surfera. Taki poranny widoczek z ciekawą akcją widzianą z interesującego kąta, a do tego kropelki wody, grzywa fali i bruzda kilwateru rozszczepiają światło tworząc coś na kształt obrazu impresjonisty, który chciał być kolorystą - taka wariacja na temat tego co robi Clark Little plus zaspany surfer, który daje radę, ale wydaje mu się, że jeszcze śpi i śni.
Okazuje się, że najtrudniej jest zdobyć tego surfera tak wcześnie rano. Gdyby się to udało, to fakt, że ja muszę być w dolinie fali podczas gdy on przede mną robi coś niebanalnego w jednej w osi ze słońcem, które przez niego prześwieca i w tym samym momencie obiektyw nie jest zalany wodą, to zwykła bułka z masłem.
Nagrywanie i robienie zdjęć to żmudna praca, czy zdarza Ci się, że zamiast siedzieć i czekać na dobre ujęcie masz ochotę popływać?
Bardzo często mam ochotę robić coś innego. To pewnie nie zabrzmi dobrze w tym miejscu, ale ta robota to w 90% nuda i czekanie. Dobrze jest jeśli obok stoi drugi taki jak ty i jest z kim porozmawiać. Kiedyś muszę nagrać taką rozmowę między fotografami czy kamerzystami, choć potem pewnie wielu zawodników miałoby problemy ze swoim ego ;-)
Inna sprawa to wietrzna fotografia z wody. Tutaj samo dostanie się w miejsce gdzie się 'stanie' jest problematyczne. Potem trzeba wkładać non stop dużo fizycznego wysiłku w walkę z prądem i falami, aby pozostawiać w tej samej pozycji przy okazji mając oczy dookoła głowy, przy czym jedno dla siebie, a drugie dla kamery. W takich warunkach w 90% nie jest nudno, ale po kolejnym dobrym ujęciu okupionym 'pralką' i mozolnym powrotem na 'pozycję' masz ochotę robić wszystko, tylko nie to.
Z bezwietrzną fotografią z wody, czyli surfingiem, prawie nie ma problemu. Nie ma wiatru, nie ma sprawy. To pewnie dlatego znajdziecie miliony fotografii z wody związanych z surfingiem i o wiele, wiele mniej z windsurfingiem.
Kogo najchętniej nagrywasz/fotografujesz ? Który zawodnik jest najbardziej fotogeniczny ? :) Z kim najlepiej Ci się współpracuje ?
Okrutna prawda jest taka, że najchętniej oczywiście fotografuję tych, którzy za to zapłacą ;-) Chyba z tego powodu więcej niż 95% moich klientów to nie zawodnicy, ale zwykli ludzie, którzy pływają lepiej lub gorzej na jakiejś tam desce. Bardzo lubię pracować z nimi, bo im po prostu bardzo chce się chcieć. Oczywiście najlepiej pracuje się z kimś, kto bardzo dobrze pływa, rozumie co w danych warunkach daje najlepsze efekty i wie na czym konkretnie mu zależy. Nie wymieniam żadnych nazwisk, bo niewymienieni się obrażą ;-)
Jak najlepiej zacząć przygodę z fotografią/filmowaniem sportów wodnych ? Jaki sprzęt wybrać na początek ? Co jest niezbędne aby zrobić dobre zdjęcia/nagrać dobry materiał ?
W fotografii sportowej nie da się ustawić światła, nie ma czasu na poprawienie kadru czy dokładne przemyślenie kompozycji i jakieś niuanse techniczne. Tutaj trzeba tylko lub aż naciskać spust migawki. Sztuka polega na tym, żeby zrobić to w odpowiednim czasie i miejscu. Nic ponadto. Czyli jeśli masz cokolwiek, co pstryka to już wystarczy. Teraz tylko kombinuj kiedy i gdzie zrobić ten pstryk. Stara mantra fotografów mówi, że jeśli zdjęcie nie wyszło, to prawdopodobnie nie byłeś odpowiednio blisko kiedy coś się działo. I tyle. Lepsze szkło, szybsza migawka i większy fps oczywiście pomagają, ale jestem przekonany, że najważniejsze to być blisko akcji wtedy, gdy ona się dzieje lub tam, gdzie jeszcze nikt nie był i uchwycić coś, czego jeszcze nikt nie widział lub nie dostrzegał. Ot i cała tajemnica.
Dzięki za rozmowę i życzymy udanego sezonu!
