27.09.2005
Trzeci dzień zawodów na Sylcie w końcu z wiatrem.

Dzień pod znakiem Bjorna Dunkerbeck’a (1 miejsce), wszystkie cztery serie slalomu należały do niego. Każdy wyścig rozgrywał perfekcyjnie, taktycznie. Nawet jak strzelił mu top żagla, czy bom zdążył szybko zmienić żagiel i wygrać wyścig – widać lata doświadczeniem.

Drugą postacią, która dała o sobie znać był Phil McGain (13 miejsce) – stary dziadek ma jeszcze tyle pary w łapach, że jest w stanie spuścić lanie młodziakom. W ostatnim wyścigu strzeliła mu linka mimo to dzielnie jechał do przodu. W pewnym momencie obejrzał się do tyłu i zobaczył Huberta Mokrzyckiego atakującego z tyłu, w tym momencie Phil złożył się jak by był wpięty w linki i uciekł na bezpieczną odległość. Po czterech seriach jest na 17 miejscu na 35 zawodników, z tym że jest sama czołówka świata.

Nasza ekipa lekko się załamała jak zobaczyła rozstawienie w heat’ach bo niema w nich cieniasów. Na wodzie jak na Sylt było płasko w związku z wiatrem wzdłuż brzegu, średnio koło 20 węzłów. Leszek Rutkowski (23 miejsce) pływał najpierw na 7.6, a później przeskoczył na 6.6. W drugiej i trzeciej rundzie udało mu się przeskoczyć do kolejnego heat’u. Heaty były krótkie w stosunku do wyścigów formuły.

Najlepiej z Polaków popłynął Michał Polanowski (17 miejsce), Paweł Hlavaty (18 miejsce) który załapał się trzy razy do finału przegranych, podobnie Hubert Morzycki (19 miejsce).

Pechowcem był Steve Allen (7 miejsce), który raz nie załapał się do finału A, a drugi raz miał kraksę na starcie. Drugim pechowcem był Markus Poltenstine (27 miejsce), który dwa razy był szósty (do piątego miejsca przechodzą dalej), a w ostatniej serii otworzyły mu się przednie strapy i nie mógł skończyć biegu.

Oto wyniki po czterech seriach.













Jutro windguru pokazuje trochę słabszy wiatr, więc pewnie puszczą kolejne serie slalomu, a od czwartku zaczyna się masakrator wiatrowy do 30 węzłów – także specjaliści od wave’u będą mieli pole do popisu.